مردمان واشنگتن روحيات اجتماعي جالبي دارن. وقتي در محله قدم مي زنيد، غير ممکنه که يکي از اهالي محل از کنارتون رد بشه و لبخندي بهتون نزنه و حالتون رو نپرسه. تو مترو و خيابون هم اگر با کسي چشم تو چشم بشيد، خيلي سريع يک لبخند تحويلتون مي ده. برخلاف خيلي از اروپايي ها ، اين جماعت در ظاهر مردمان خون گرمي هستن. البته بعضي از دوستان که سال ها اينجا تشريف دارن، مي گن اين لبخندها و حال و احوال پرسي ها بيشتر سطحي هستن و بيشتر بر اساس عادت انجام مي شن و حقيقي نيستن. ولي به نظر من، همين که با هم با روي گشاده برخورد مي کنن، قابل تحسينه.
ادامه
0 comments:
ارسال یک نظر